2. Efekt skazania Siebie na sukces – pozorny sukces

Giorgio Nardone opisuje sytuacje, w których próba szybkiego i nieprzemyślanego
rozwiązania problemu, w dłuższym okresie czasu może go utrzymać, a nawet pogłębić. Przykładem mogą być osoby walczące z otyłością, które rozpoczynają restrykcyjną dietę i intensywny wysiłek fizyczny. Wymaga to od nich wiele determinacji, siły i samozaparcia,
efekty są widoczne, ale tylko w krótkim przedziale czasu (3-6 miesięcy). Patrząc na to z perspektywy długoterminowej, okazuje się, iż osiągnięcie to jest krótkotrwałe i nie
prowadzi do ostatecznego rozwiązania problemu. W psychologii zachowań żywieniowych mówi się o efekcie jo-jo, a w literaturze klasycznej można porównać to do mitu o Syzyfie. Potępiony przez Zeusa Syzyf, wnosi pod górę na plecach ogromny kamień, który tuż przed
osiągnięciem upragnionego szczytu stacza się w dół. Skazaniec musi rozpocząć pracę od nowa, ale już z mniejszym zapasem sił. Nardone i Watzlawick (1990, 1997, za: Nardone, 2007) pisali o tym błędnym kole, które jest tworzone poprzez następujące sekwencje: początkowy sukces w kontrolowaniu wagi ciała, późniejszy „upadek” w wyniku utraty kontroli (spowodowanej stresem, wyczerpaniem psychofizycznym, itp). Osoba otyła próbująca schudnąć ulega jednak złudzeniu, iż mimo porażki jest w stanie kontynuować rozpoczętą batalię i osiągnąć wymarzony cel.