Porzucając dietę….

Efekt wyzwolenia – „widzisz, że nie mogę, więc zostaw mnie w spokoju!”

Próby osiągnięcia i utrzymania optymalnej formy fizycznej (szczupłej sylwetki i zdrowego ciała) często wydają się  trudne. W efekcie  można całkowicie porzucić próby utrzymania kontroli nad ilością i jakością spożywanego pokarmu i zaprzestać wykonywania aktywności fizycznej. Często osoby takie twierdzą, iż nie są w stanie kontynuować diety, gdyż zawsze wracają do poprzedniej wagi, dlatego też postanawiają porzucić ideę bycia szczupłym i pragną zacząć naprawdę odczuwać przyjemność z jedzenia. Decyzja zrzucenia z siebie odpowiedzialności może być efektem np. frustracji wynikającej z porażki w osiągnięciu celu, czy też klimatu społecznego, który  demotywuje. Z psychologicznego punktu widzenia – osoby nie widząc wyników podejmowanych wysiłków zrzucenia zbędnych kilogramów, postanawiają zrekompensować sobie tę frustrującą sytuację porażki. Wyzwalają się ze swoich słabości poprzez oddanie się największej przyjemności – nieograniczonemu jedzeniu i piciu. Perspektywa socjologiczna mówi o negatywnym rezultacie ewolucji typowej rodziny w okresie dobrobytu ekonomicznego. Nadopiekuńczość, permisywność, bądź rygor mogą dominować w relacjach rodzic-dziecko. Sytuacja rodzinna i społeczna może demotywować młodzież do wzięcia odpowiedzialności za swoje zachowania. Adolescenci często nie podejmują prób wprowadzenia diety i rozpoczęcia ćwiczeń fizycznych, są bowiem niechętni i niezdolni do ich kontynuowania. To nie przypadek, że w ostatnich dziesięcioleciach wzrosła liczba przypadków otyłości wśród młodzieży, która to dolegliwość może zagrażać ich zdrowiu.