Efekt nieustającej walki – „muszę spalać więcej niż to, co jem”
Wiele osób w celu zmniejszenia bądź utrzymania pożądanej wagi ciała obok diety, rozpoczyna intensywne ćwiczenia fizyczne. Rozwiązanie to jest pozornie racjonalne, oparte na matematycznych kalkulacjach (aby przy diecie 2000kcal schudnąć, muszę np. intensywnie biec przez 1h – 600kcal). Jednak zbyt intensywne, wyniszczające ćwiczenia fizyczne w połączeniu z restrykcyjną dietą po pewnym czasie stają się nie do zniesienia. W większym stopniu na wymiarze psychologicznym niż fizycznym. Ponadto często wraz z wykonywanym wysiłkiem fizycznym, wzrasta apetyt, co prowadzi do spożycia większej ilości pożywienia, które może być traktowane jako kompensacja bądź nagroda za wykonaną pracę fizyczną. Jeśli wzrasta ilość przyjmowanych kalorii, musi wzrosnąć ilość wykonywanych ćwiczeń i tak powstaje błędne koło. Zaprzestanie aktywności fizycznej równa się wzrostowi masy ciała. Taka zależność czasami może doprowadzić do ciężkiej patologii – exercising. To zaburzenie obsesyjno-kompulsywne wyraża się poprzez kompulsywne wykonywanie ćwiczeń fizycznych przy ścisłym liczeniu kalorii. Końcowym skutkiem może być anoreksja nervosa.
Krótkoterminowa Terapia Strategiczna 